Äis ischd em Möetter und en Att gsiin. Die häi zwäi Ching ghäben, es Mäitelli und es Böebelli. Aber ds Böebelli hed nimma die rächt Möetter ghäben; die ischd gstorbe gsiin. Ds Mäitelli hinggägen wän ira rächts Ching gsiin, und das hed si gäre ghäben; aber ds Böebelli hed si güüssred um plaaged.

Äis ischd Dratt am Holz gsiin. Döe hed d'Möetter ze Chinde gsäid: „Jer chennd äis gen holzen. Und de darf das, wa ds besser Burdelli häimbringd, im Chaschten in dr Loiben gen en Epfel räichen."

Wa s'siin häichun, hed ds Böebelli die greeser Burdi ghäben und ds Mäitelli die gringer. Und ds Böebelli isch gäge d'Loiben und hed de Chaschtedechel glifted und hed en Epfel wellen nän. Aber d'Möetter ischd verdrissegi gsiin ung gruwwni und ischd dem Böebelli naa und hed de Dechel zöe und dem Böebelli ds Hoit abgrierrd.

Derna hed si ds Böebelli gnun und in en Hafe taan und ischd mid dem Hafen uber ds Fiir und hed ds Böebelli gchoched.

Ds Mäitelli hed dem Attem miesse z'Morge träägen. Im Bullgelli hed's ds Ässe ghäben und im Hammbräntli z'triihen. Und Dratt hed ds Bullgelli üüsgchnipfd und hed ggässen, und in allem Ässen hed er d'Gnägleni in en hola Wiidlistock inhigrierrd.

Underäis ischd e Guggüüser us dr Heli chu z'fläigen und hed si en enem Boin zobrischd i ds Delldelli gsetzd.

Die zwei ersten Fassungen (Vom Maitelli und vom Böebelli, Ds Märi vun dr beesem Möetter) stammen aus Brienzwiler; vom Liirlüüserli erzählte ein Greis auf dem Hasliberg. Alle drei Varianten (wissen fast nur von Untat und Rache zu sagen. Von dem echt märchenhaften Ausgang, dem Lebendigwerden des Knaben, wie das Grimmsche Märchen „Von dem Machandelboom" erzählt, vermögen sie nicht zu berichten.

Melchior Sooder: Zelleni us em Haslital. Märchen, Sagen und Schwänke der Hasler aus mündlicher Überlieferung. Basel 1943.

Eingelesen von der Mutabor Märchenstiftung auf www.maerchenstiftung.ch.