Vor vile, vile Jaaren ischd uf Züün niemmen mee vore-w-Wirme sicher gsiin, wäder ds Vee no d'Liit.
Düöemalen ischd es Mandelli und es Wiibelli in enem Hüüselli gsiin, und das Mandelli hed gsäid, är welli d'Wirm vertriiben, aber züöegseen derffi niemmen, old äs gäbi niid drus.
Ds Mandelli hed d'Wirm wellen i ds Chratzloch tüöen; es äichigs Titschi, fir ds Loch z'vermachen, wä ggrächets gsiin. Und d'Liit häin dem Mandelli gloibd und häin im versprochen, i Stubene z'bliiben und niena z'gwundren, wen er d'Wirm welli bannen.
Uf em Gugger wän en Gäisbärger gsiin, und an däm Tag, wan es hed welle d'Wirm furttüöen, isch'sch uf dä Stäi gräbled und hed uf ener Pfiffen afa spilen. Ds Chrüüd hed afa-w-wäiggen; äs sii-w-Wirm chun. Äs hed wiiter üüfgspild und hed gspild ung gspild und nie abgsetzd; us Stüüden, us e-g-Goleten sii-w-Wirm chu z'schnaaggen; si sii chun bis zum Stäin und häi zingled, und ds Mandelli hed geng gspild und nie abgsetzd. Ung geng hed's gspild; aber äs siin egghäiner Wirm mee chun. Düöe hed's ds Chrüüd no äis afa-w-wäiggen; e schneewiissa Wurm ischd chu z'schnaaggen; uf em Grind hed er es guldigs Chreendli träägen. Etz ischd ds Mandelli abhagräbled, und in allem Abharäblen hed's gspild. Äs ischd i-w-Wäg ggangen; d'Wirm siin im naa; äs ischd gäge ds Oltschibachbriggelti, und d'Wirm siin im drüber naa, und in äim furt hed ds Mandelli uf dr Pfiffe gspild.
Si siin uf dr andre Siiten embrüüf; ds Mandelli hed mid enen i Chratz wellen. Aber uf ds Mal brichd's ab um bbrieled! E-w-Wurm hed's bbissen, und im Hüi siin o die andren uf is dar; äis, zwäi ischd ds Mandelli tots gsiin.
Was hed'ö ggä ghäben? Ds Wiibelli hed wäg em Mandelli gchummred und hed egghäim Bliiben mee ghäben und ischd im und de-w-Wirmen naa; das häi d'Wirm gwaared u-s-siin uf ds Mandelli los.
Aber siithar siin uf dr rächte Siiten vum Oltschibach eggbäiner Wirm mee. Aber in dr Oltschiburg und uf dr ganze lingge Sitten gid's ra no vil, dick und schwarz Dondra. Aber wem ma äina uber en Oltschibach uberrierrd, zerschriissd sa sa schon in dr Luft.
Melchior Sooder: Zelleni us em Haslital. Märchen, Sagen und Schwänke der Hasler aus mündlicher Überlieferung. Basel 1943.
Eingelesen von der Mutabor Märchenstiftung auf www.maerchenstiftung.ch