I bsiinnem mi no güöed dran, wie-m-mi d'Müöetter hed wellem mid dr Rüöesschatz pliiggen, wan i no bin e-r-Rockbiebel gsiin. I ha bbrangged ung gsangled, warfir wäis i nimma; aber d'Müöetter hed gsäid: „Niid gid's!" Aber i han geng in gliichen Hick ghowwen ung gsangled um bbrangged und ha rra nid en Oigemblick Rüöeww glan. Aber d'Müöetter hed gchloschtred und hed nid welle-l-losen, und i ha- w-wiitergchääred, bis si verschläikterwiis mid dem Holzboden dr Wand naa tschaargged hed. „Los!" hed si iwwääreddäm gsäid, „los!"

I ha d'Oore gstitzd.

„Heschd d'Rüöesschatz uf em Loibengang gheerd chrawwen?"

„D'Rüöesschatz?"

„Ja, d'Rüöesschatz. Hed dr ds Groosi im Änderdorf no nie verzelld, was d'Rüöesschatz fir ne Chatz ischd? Leng, leng Chräwwel hed si ung gfiiregi Oigen, und schwarzi isch schi wie d'Rafen und d‘Schindli ob iis üüfi."

I ha glosd; aber gfirchted han e-m-ma nid em Broosmen; aber d'Müöetter ischd wiitergfaaren: „We d'Chind niid wan uwaatli tien um bbraasen um bbranggen, chunnd si vun dr Rüöessdili abhazgumpen und häichd mid de Chräwwlen angäänds in!"

I ha glosd ung glosd; i han dr Rüöesschatz nid rächt truwwed, dr Müöetter o niid; die Groossen häichen äim gäären em Bär an und wäin äine pliiggen; aber wär wäis? I bin i d'Stuben und ha d'Bäichie virha und mi mid dänen afa verteerlen.

Melchior Sooder: Zelleni us em Haslital. Märchen, Sagen und Schwänke der Hasler aus mündlicher Überlieferung. Basel 1943.

Eingelesen von der Mutabor Märchenstiftung auf www.maerchenstiftung.ch.