Äs ischd z'mitts in dr Nacht gsiin, wan es Zwäärgli zen enem Wiib ischd chun ung gsäid hed, äs selli chun, siis Wiib siigi im Bett und sellti Hilf han. Das hed gschwind agläid; ds Zwäärgli ischd vorüüs und äs hinnennaahi. Am End sii si zem Wiibelti chun, und wan alls ischd verbii gsiin, hed si ds Wiib ggräched, fir häizgaan. Aber ds Zwäärgli hed gsäid, äs selli en Oigemblick warten, äs wellem ma no de Loo-r-räichen, und nid lang isch'sch ggangen, isch'sch chun mid arra Goifflete Choli und hed im die i Schurz taan.

Ds Wiib hed die Choli agseen und täichd, e seler hätti äs dehäimmen o, und in allem Gaan hed se si nid lang umseen, wen e Cholen us em Schurz uf em Bode ggätterred ischd. Ds Zwäärgli hed das gwaared und hed dem Wiib naagrieffd:

„Je meer düü zätsch,

Je minder düü hätsch!"

As hed taan, as we 's hert gheerrti und ischd abgschoben. In dr Chuchi, rätsch, hed's d'Choli toiblochtig uf d'Fiirblatte ghiid, ischd i ds Bett und hed gschlafen bis in alla Morgen anhi.

Äs ischd spaat gsiin, wa's i d'Chuchi ischd und hed welle fiiren. Döe hed's uf dr Fiirblatte glitzred; äs achted besser ung gsich: Wa's die Choli hed ghiid ghäben, ischd es Hiifli Guld
glägen! Etz hätti's ds Zwäärgli verständen; äs ischd uber d'Stägen ab und hed wellen gen die verlorne Choli söechen; aber äs hed nid es alleräinzigs Bitzelli mee funden.

Melchior Sooder: Zelleni us em Haslital. Märchen, Sagen und Schwänke der Hasler aus mündlicher Überlieferung. Basel 1943.

Eingelesen von der Mutabor Märchenstiftung auf www.maerchenstiftung.ch.