Ds Groosi hed es Zelli gwissd vu sälber taan und sälber han.

Zun enem Wiib wän äin und all Tag es Zwäärgli chun, und ds Wiib hed dem Zwäärgli meesse sträällen und den Grind lüüsen. 

Dem Wiib hed das ggrüüsed und hed nid gwissd, was machen, fir ds Zwäärgli z’vertriiben.

Äs hed im drum niid Gööds truwwed ung gfirchted, äs chennte-m-ma hinderrucks e Tuck töön.

Aber dem Man hed's doch gsäid, äs chemi all gschlage Tag, wen är hirti, es Zwäärgli; däm meesiis den Grind lüüsen; äs grüuse-m-ma, nid zum Sägen. Dr Man hed im graaten, äs' selli äis en Hächlen uf d'Schoos nän; ee wan nid chennti's gööten.

Döö wän dr Man dem Vee naa, und ds Zwärgli wä chun und ischd dem Wiib uf d'Schoos gräbled und hed welle vum Sträällen afa sanglen ung ganten; döö reckd ds Wiib uf d'Hächlen und reerrd sa dem Zwäärg i ds Fidla; si ischd drin bliibe stecken. Jetz hed ds Zwäärgli d'Gälten aggän und afam möölen wee nes Hooren. Äs ischd mid dr Hächlen zer Tiren üüs und hed ghorned und ghirrelled, was’s hed megen. Döö siin us de Fleene Schaareni Zwäärgleni chu z’loiffen und häi gfräägd:“Wär hed dr’s taan?“ „Sälbertaan! Sälbertaan!“ hed ds Zwäärgli bbreeled. Döö häin dee andren umgcheerd und häi gsäid:“Sälber taan, sälber taan“, und häi’s laan griinen um bbreelen und sii ggangen, wa s’siin harchun.

Melchior Sooder: Zelleni us em Haslital. Märchen, Sagen und Schwänke der Hasler aus mündlicher Überlieferung. Basel 1943.

Eingelesen von der Mutabor Märchenstiftung auf www.maerchenstiftung.ch.