Es lebte einmal ein König. Sein Palast war prächtig und voller Kostbarkeiten. Eines Nachts drangen drei Diebe in den Palast ein. Sie füllten ihre Taschen mit Schmuck und Edelsteinen. Danach flohen sie. Doch die Wachen hörten das Getrampel und schnitten den Dieben den Weg ab. Am nächsten Morgen wurden sie vor den König gebracht und dieser fragte: «Habt ihr meinen Schatz gestohlen? Seid ihr schuldig oder nicht schuldig?»
Die Diebe antworteten: «Wir sind unschuldig, denn es war sehr leicht, in den Palast zu kommen. Als die Mauern gebaut wurden, hat der Maurer wohl keine gute Arbeit gemacht und mit dem Mörtel gespart. Darum ist der Maurer schuldig.» Das leuchtete dem König ein und er liess den Maurer zu sich bringen. «Hast du beim Bau meiner Palastmauern zu wenig Mörtel benutzt? Bist du schuldig oder nicht schuldig?»
"Ich bin unschuldig!" antwortete der Maurer. «Denn der Gehilfe, der den Kalk für den Mörtel gemischt hat, war unzuverlässig. Darum ist er schuldig.»
Nun liess der König den Gehilfen suchen und in den Palast führen. Er fragte ihn: «Hast Du den Kalk schlecht gemischt, als Du diesem Maurer beim Bau meiner Mauern geholfen hast? Bist Du schuldig oder nicht schuldig?»
"Ich bin unschuldig!" sagte der Gehilfe. Er erklärte: «Als ich nämlich daran war, den Kalk zu mischen, da spazierte ein wunderschönes Mädchen an mir vorbei. Sie war so schön, dass ich meine Arbeit vergass. Darum ist wohl das Mädchen schuldig.»
Auch das Mädchen wurde zum König gebracht. «Hast du den Gehilfen von seiner Arbeit abgelenkt, als er den Kalk für den Mörtel der Palastmauern mischen sollte? Bist du schuldig oder nicht schuldig?»
«Ich bin unschuldig!», flüsterte das Mädchen. «Eigentlich sollte ich an diesem Tag gar nicht an eurem Garten vorbeigehen. Doch der Goldschmied hat meinen Schmuck zu spät fertiggestellt und rief mich erst am Tag, als der Gehilfe den Kalk anmischte. Der Goldschmied ist also schuldig.» So wurde nun also der Goldschmied in den Palast gerufen. «Hast Du den Schmuck dieses schönen Mädchens zu spät fertiggestellt, sodass sie den Gehilfen meines Maurers ablenken konnte? Bist du schuldig oder nicht schuldig?»
«Ich bin unschuldig!» beteuerte auch der Goldschmied. Nun wurde der König ungeduldig. Wütend schrie er den Goldschmied an: «Wer trägt dann die Schuld, dass Diebe in meinen Palast eindringen konnten und mich beraubt haben? Der Schuldige soll durch die starken Stosszähne meines Elefanten an diesem Felsen zu Tode gedrückt werden!»
Daraufhin war es lange still. Schliesslich antwortete der Goldschmied: «Verehrter König, das Mädchen konnte den Schmuck nicht am vereinbarten Tag abholen, weil ihr den Befehl gegeben habt, euren Ring als Erstes fertigzustellen. Sagt, wer trägt nun die Schuld?»
Nun schwieg auch der König. Dann sprach der Goldschmied: «Es ist schade um die schönen Stosszähne, wenn der Elefant den Dieb am Felsen zerdrücken muss.»
Das fand auch der König und er liess er alle frei: Den Goldschmied, das Mädchen, den Gehilfen, den Maurer und zuletzt sogar die Diebe.
Fassung Anina Meile, nach: E. Schleberger, Märchen aus Sri Lanka, Köln 1982, © Mutabor Märchenstiftung
ஒ" ஊ$% ஒ" அரச) வா,-. வா-தா0,அவ0 அர)மைண மிக வ6ைல உயர-த ெபா"<கைள>ெகா?@மிக அழகாக உ"வா>கBப<C"-த..
ஒ" நாE இரG அ-த அர)மைண>HE 3 தி"ட0கE JH-. வ6<டன0. JH-த
தி"ட0கE அLகி"-த வ6ைலமி>க தLகநைககE மாண6>கM ைவரM ேபா?றவPைற அவ0கE எ@R. ெச)ற ைபS>HE நிரBப6 எ@R. ெகா?@ தி"Mப6 ெச)ற ேபா. அLகி"-த காவல0களா% இவ0கE நட-. ெச)ற காலC சRதRைத ைவR. சிைறப6C>கBப<டாரகE. சிைறப6C>கBப<ட தி"ட0கE மTநாE காைல அரச">H U) நிTRதBப<டா0கE. அLH அரச0 தி"ட0கைள பாரR. எ) அர)மைணய6% எ) வ6ைல உய0வான ெபா>கிசRைத எ@Rத.>கான தவைற ஏR.>ெகாEகிற0W களா இ%லயா எ)T ேக<ட ேபா. அ-த தி"டரகE மTR. தாLகE அதPH காரணM இ%ைல எ)TM , அர?மைணைய க<Cய க<@னரகEஅர?மைன சிவ0கைள பா.காBபான Uைறய6% க<டாRதினா% தா) தாLகE உEேள Xைழய UC-த. எ)TM அதPH காரணM தாLகE இ%ைல எ)TM Yறினா0கE. அரச) அர)மைண க<@ன0கைள அைழR. ேக<ட ேபா. அவ0கE இ%ல இ%ல எLகE ப6ைழ அதி% ஒ)TM இ%ைல நாLகE அர)மைண க<@வதPH சீேம- HைழRதவ0கE ப6ைழயாக HைழR. வ6<டா0கE அவ0கE தா) காரணM எ)றன0கE. அத) ப6) சீேம-R HைழRதவ0கE அைழR. வரBப<டாரகE அவள[டM அரச) ஏ) தவறாக ேசேம- HைழRதW0கE எ)T ேக<ட ேபா. அவ0கE தாLகE அதPH ெபாTBJ இ%ைல எ)TM அ-த வழிேய அவ0கE ேவைலைய பாR.ெகா?@ இ"-த ேபா. வ-த ஒ" அழகான ெப? , அ-த ெப?◌் அLH வ-த ேபா. அவ0கE தLகE ேவைலைய மற-. அ-த ெப? பாரRததினா% அவ0கE ேவைலைய ஒ^Lகாக ப?ண UCயைல எ)TM அ-த ெப? தா)
காரணM எ)T YறினாரகE.
அ@R. அ-த அழகான ெப? அரச0 U) அைழR. வரBப<டாE, அவள[டUM அரச0 அ-த ேகEவ6ைய ேக<ட ேபா. ,
அதாவ. அவE அ-த வழி வ-ததினா% க<@னரகE கவணM சிதிறிய. எ)T அதPH அ-த ெப?மண6 Yறிய பதி%
உ?ைமய6% நா) அ-த வழியாக அ)T வ-தி">க மா<ட) நைக ெச_பவ0 எ) நைகைய ெச_. தர ப6-திய. தா) காரணM, நைக ெசய. த"பவ0 நைகைய ெசய.<@ தர YBப6<டதினா% தா) நா) அ-த வழிய6% வரேவ?C ஆய6<@ எ)T Yற அரச0 நைக ெசயபவைர அைழR. வ6ணாவ6னா0 .நைக ெச_பவேரா தா) காரணM இ%ைல எ)T ெசா%ல அரச0 மிகGM ஆRதிரM அைட-. ேகாபRதி% இ-த தி"டரகE எ) அர?மைண JH-. தி"CயதPH யா0 காரணேமா அவ0கைள த) யாைணத-ததினா% HRதி பாைற>HE தEளaM எ)T க<டைள இ<டா0.சிறி. ேநரM அைணவ"M அைமதியாக இ"-தா0கE.அBேபா. நைக ெச_பவ0
அவ0 ப>க நியாயRைத அரச$டM Yறினா0. அரச$) ேமாதிரM
நைகெசயபவ$டM அரச0 Uதலி% ெச_. ெகா@>கaM எ)T க<டைள இ<C"-ததினா% அவ0 அஅ. Uத% ெச_. ெகா@>க U>கியR.வM ெகா@Rதி"-ததினா% Uதலி% தா) அ-த ெப?மண6ய6) ேமாதிரM ெச_வதPH ப6-தி வ6<ட. எ)T Yறி யா0 இBேபா இதPகாரணM எ)T ேக<டா0, அத) ப6) நைக ெச_பவ0 யாைணRத-தLகைள அதPH காரணM இ%ைல எ)T Yறினா0அநாவசியாமாக இழ>கேவ?டாேம எ)T த) வ"Rதைத Yற அரச"M நைகெச_பவ0 க"R. க"Rதி% ெகா?@ அைணவைரSM வ6@தைல
ெச_. தன. க<டைளைய தி"Mப ெபPTெகா?டா0.