Einmal weidete ein Pferd auf einer Wiese, als plötzlich ein Tiger auftauchte. Das Pferd erschrak und fürchtete um sein Leben, doch es liess sich nichts anmerken, und fragte den Tiger: „Ich kenne dich gar nicht, wer bist du?“
„Ich bin der Tiger, der König der wilden Tiere!“ brüllte der Tiger.
„Und ich“, sprach das Pferd mutig, „bin der König aller zahmen Tiere!“
Der Tiger wunderte sich, denn von diesem König hatte er noch nie gehört.
„Wie dem auch sei“,  sprach der Tiger, „ich bin stärker als du!“
„Niemals!“, sprach das Pferd und begann mit den Hufen zu scharren. „Ich bin mächtiger als du, und wenn du mir das nicht glaubst, können wir unsere Kräfte messen.“
„Also gut“, meinte der Tiger, „doch wie sollen wir unsere Kräfte messen?“
„Siehst du diesen Stein hier?“, fragte das Pferd. „Wer aus diesem Stein Funken schlagen kann, ist stärker als der andere.“
Der Tiger war einverstanden. Er versuchte als erster Funken aus dem Stein zu schlagen und schlug mit seinen Tatzen auf den Stein. Doch kein einziger Funken war zu sehen.

Nun war das Pferd an der Reihe. Es drehte sich um und trat mit mit seinem beschlagenen Huf so stark gegen den Stein, dass die Funken in alle Richtungen flogen.
Kaum hatte der Tiger die Funken gesehen, dachte er bei sich: „Der König aller zahmen Tiere ist viel stärker als ich, lieber will ich fliehen!“. Ohne sich noch einmal umzublicken, sprang er davon und wurde auf dieser Wiese nie wieder gesehen.

Fassung Djamila Jaenike, nach: K. Reichl, Märchen aus Sinkiang, Düsseldorf/Köln 1986, © Mutabor Märchenstiftung

The horse and the tiger

Once a horse was grazing in a meadow when a tiger suddenly appeared. The horse was startled and feared for its life, but it didn't let on and asked the tiger: "I don't even know you, who are you?"

"I am the tiger, the king of the wild animals!" roared the tiger.

"And I," said the horse boldly, "am the king of all tame animals!"

The tiger was surprised because he had never heard of this king before.

"Be that as it may," said the tiger, "I am stronger than you!"

"Never!" said the horse and began to scuff his hooves. "I'm more powerful than you, and if you don't believe me, we can measure our strength."

"All right," said the tiger, "but how can we measure our strength?"

"Do you see this stone here?" asked the horse. "Whoever can make sparks from this stone is stronger than the other."

The tiger agreed. He was the first to try to strike sparks from the stone and hit it with his paws. But not a single spark could be seen.

Now it was the horse's turn. It turned around and kicked the stone so hard with its shod hoof that the sparks flew in all directions.

As soon as the tiger saw the sparks, he thought to himself: "The king of all tame animals is much stronger than me, I'd rather flee!". Without looking back, he jumped away and was never seen in that meadow again.

Fassung Djamila Jaenike, nach: K. Reichl, Märchen aus Sinkiang, Düsseldorf/Köln 1986, englische Fassung L. Jaenike, ©Mutabor Märchenstiftung

ئات ۋە يولۋاس

 ئات بىر قېتىم ، بىر يايلاقتا ئوتلاۋاتقاندا ، تۇيۇقسىز بىر يولۋاس پەيدا بولىدۇ. قورقۇپ كەتكەن ئات يولۋاستىن-
: «سېنى ئەسلا تونۇمايمەن ، سەن كىم؟
مەن يولۋاس ، ياۋا ھايۋانلارنىڭ پادىشاھى! - دەپ ۋارقىرىدى يولۋاس..
ئات بولىمەن.- مەن ، - دېدى ئات دادىللىق بىلەن ، - مەن بارلىق ئەرمەك ھايۋانلارنىڭ پادىشاھى!
يولۋاس ھەيران قالدى ، چۈنكى ئۇ بۇ پادىشاھنى ئاڭلاپمۇ باقمىغان ئىدى..
-ھە ،ئەمما سەندىن يەنىلا كۈچلۈك ، - دېدى يولۋاس!
- ھەرگىز ئۇنداق بولمايدۇ! - دېدى ئات ۋە تۇياقلىرىغا قاراشقا باشلىدى. «مەن سەندىن تېخىمۇ كۈچلۈك
ئەگەر ماڭا ئىشەنمىسەڭ ، بىز بىر-بىرىمىزنىڭ كۈچىنى سىناپ باقايلى! ».
- ياخشى ، - دېدى يولۋاس ، - لېكىن كۈچىمىزنى قانداق سىنايمىز؟
- ئۇ تاشقا قارا؟ - دېدى ئات. «كىم بۇ تاشتىن ئۇچقۇن چىقارسا ئۇ تېخىمۇ كۈچلۈك بولىدۇ.
يولۋاس بولىدۇ دەپ ئاتنىڭ تەكلىپىگە ماقۇل بولىدۇ. ئۇ تۇنجى بولۇپ تاشتىن ئۇچقۇن چىقارماقچى بولۇپ ، تىرنىقى بىلەن ئۇرغان  تاشنى ئورۇشقا باشلىدى،ئەمما تاشتىن ھېچ ئۇچقۇن چىقىرالمىدى..
ئەمدى نۆۋەت ئاتقا كېلىدۇ. ئۇ كەينىگە بۇرۇلۇپ ،  تۇياقلىرى بىلەن تاشنى قاتتىق تېپىشكە باششلايدۇ ۋە  ئۇچقۇنلار  چاچراشقا باشلايدۇ.
يولۋاس ئاتنىڭ تۇيىقىدىن چىققان ئۇچقۇننى كۆرۈپلا كۆڭلىدە: «بارلىق ئەرمەك ھايۋانلارنىڭ پادىشاھى مەندىن كۆپ كۈچلۈك ئىكەن،مەن بۇنىڭ بىلەن تەڭ تۇرالمىغۇدەكمەن دەپ،ئورمانغا قاراپ قېچىشقا باشلىدى ۋە ئەسلا قايتا

At we yolwas

Künlerning biride, bir At, bir yaylaqta otlawatqanda , tuyuqsiz bir yolwas peyda boptu. Qorqup ketken at yolwastin: "séni esla tonumaymen , sen kim?
„Men digen yolwas, yawa haywanlarning padishahi!“ - dep warqiraptu yolwas..
!„Men digen At bolimen“. - deptu at dadilliq bilen, - „men barliq ermek haywanlarning padishahi!“
Yolwas heyran qaptu buni anglap, chünki u bundah padishahning barlighini anglapmu baqmighan iken.
„He ishqilip, emma men sendin yenila küchlük“ - déptu yolwas!
„Hergiz undaq emes“! - déydiken at unungga jawaben we tuyaqlirigha qarashturushni bashlaydiken“.
„men sendin téximu küchlük, eger manga ishenmiseng, biz bir-birimizning küchini sinap baqayli emse“!
„He boptu emse“ - déptu yolwas, - „lékin küchimizni qandaq sinaymiz?“
„Awu tashni kördungmu?“ - dép soraytu at. "kim bu tashtin uchqun chiqiralisa, u arimizdiki eng küchlük bolidu“.
Yolwas bolidu dep atning teklipige maqul boptu. U tunji bolup tashtin uchqun chiqarmaqchi bolup, tirniqi bilen urghan  tashni orushqa bashlaptu, emma tashtin héch uchqun chiqiralmaydiken.
Emdi nöwet atqa képtu. U keynige burulup,  tuyaqliri bilen tashni qattiq tépishke bashshlaydiken we uchqunlar  chachrashqa bashlaptu.
Yolwas atning tuyiqidin chiqqan uchqunni körüp könglide: "barliq ermek haywanlarning padishahi mendin köp küchlük iken, men buning bilen teng turalmighudekmen dep, ormangha qarap qéchishqa bashlaydiken we esla qayta körünmeydiken.