Uf em Steihufe u drum ume

We me vo dr Bisig düre Längwäg uehe gägem Steihufe geiht, chunnt me bi zweine Wolfsgruebe verbi.

Im Längwäg bigägni eim z’Nacht e Riter uf eme wisse Ross; mi ghöri e Gutsche fahre u mit Chöttine rassle. U vor Johre het e Ma, es isch no gar nid lang, dass er gstorben isch, bim Längwäg es Fraueli gseh, wo mit eme guldige Haueli es Loch gmacht het.

Dr Längwäg geiht düre Wald uf bis uf e Steihufe. We’s anger Wätter wöll gä, ghöri me do es Ross rühele. Unger de Tanne hei mer Manne, wo-n-i dr Nochtsemi deheime si, chlini Högerli zeigt, das sigi Greber. Dr Dokter Gärster, vo Dietel, u dr Sekundarlehrer Jordi, beid si siderhar gstorbe, heigi vor Johre do grabe; göb sie öppis gfunge heigi, hei sie mer nid chönne säge. E Burema het mer gseit, die Greber rüehri vo me Chrieg här; i glaube fascht, i bsinne mi drumm nümme so rächt dra, mi heigi do Franzose i Bode to, wo imene Chrieg sigen umcho.

Uf em Steihufe isch au e Tanzplatz. Nid vit dervo isch dr Dorniggütsch, au ganz im Wald inne. Do sigi vor viel hundert Johren e Stadt gsi, angeri säge, nei, bloss es Schloss. Do sig e Zwingher gsi; däm si Tochter sig i’s Sodloch gsprunge un är ihre nohe.

Rächter Hang geiht’s unerchannt stotzig abe zum Rittersgrabe. I dr Hühli, wo dert isch, sig vor Ziten e Ritter gsi. Dr Rütschelebammert heig einisch i d’Hühli ihe wölle; aber us Forcht, si chönnti zsämegheie, heig er ume zrugg müesse.

M. Sooder, Sagen aus Rohrbach, Huttwil 1929

Eingelesen von der Mutabor Märchenstiftung auf www.maerchenstiftung.ch.